Voor de
Fifteen by Fifteen group ben ik de afgelopen maanden bezig geweest met een serie van drie quilts. Het onderwerp is vrij, de uitwerking niet. De opdracht is als volgt:
Quilt 1 - zwart wit
Quilt 2 - abstract met één van de complementaire kleur
Quilt 3 - complementaire kleuren
Als onderwerp heb ik een roos genomen. Hier doe ik in vogelvlucht verslag van het werk en de belevenissen met deze serie.
Tijdens de afwas komt de inspiratie voor de serie. Een bosje rozen staat mooi te wezen en ik pak mijn telefoon om een paar foto's te nemen. Een oud nummer van
Pearls before swine getiteld
Song about a rose speelt door mijn hoofd, het idee voor de serie is er.
Deze roze roos is het uitgangspunt. Op internet zoek ik een programma om de foto om te zetten naar een zwart/wit afbeelding, en vervolgens zoek ik een programma om de foto uit te vergroten op het juiste formaat. Helaas heb ik geen linken bewaard en kan ik dus niet vertellen welke apps ik heb gebruikt. De foto is nu afgedrukt op vier A4-tjes die ik aan elkaar plak.
Daarna neem ik de lijnen en vlakken over op een stuk
Soluvlies, zodat ik de lijnen kan volgen met de naaimachine en het vlies daarna weg kan wassen.
Mooie witte katoen wordt geknipt, de lap soluvlies met afbeelding erop gelegd, de naaimachine ingespannen met zwart draad, mijn quiltvoetje op de machine, transporteur naar beneden en naaien maar.
Het gaat voorspoedig, maar ik ontdek wel dat ik een fout heb gemaakt door de stof niet te verstevigen. Ook had ik ervoor kunnen kiezen om gelijk de batting en achterkant toe te voegen, maar dan heb ik een veel langere droogtijd na het oplossen van de soluvlies. Kortom, de stof begint plooitjes te trekken, mede doordat ik ook wat vlakjes opvul met zwart, dat had ik beter later kunnen doen.... Aangezien er een deadline aan het project zit en ik geen tijd heb om opnieuw te beginnen, ga ik moedig door. Ik los het vlies op met lauw water, en als het geheel weer droog is, bevestig ik de lap op de batting en leg de achterkant eronder. Nu eerst de zwarte lijnen opnieuw volgen en daarna de bloembladen invullen met wit garen,
Halverwege ziet het er zo uit. je kan duidelijk zien dat de stof geplooid is, hopelijk krijg ik het nog goed. Voor de omlijsting van de roos heb ik ook een plan, misschien werk ik de plooitjes daarmee weg.
Zo te zien gaat het lukken, een kwestie van flink doorquilten aan de buitenkant van het werk, een hele klus, maar met resultaat. De plooien worden bedwongen, ofwel gecamoufleerd.
Nog even doorgaan en dan nog extra stikwerk om de roos uit de achtergrond te laten komen. Ook vanaf de achterkant naai ik, met die is trouwens erg mooi, met een mislukt sneeuwgeverfd stofje. Zo zi je maar dat er eigenlijk nooit iets echt mislukt is....
Het naaien vanaf de achterkant doe ik met een dikke draad in de spoel, zodat er op de voorkant wat extra structuur ontstaat. Tot slot neem ik een draad van een bolletje haakkatoen en zet met de hand nog wat steken.
Na afwerking van de randen en het aanzetten van de ophang mouw is dit het resultaat van de zwart/witte uitvoering. Ik zag er erg tegen op, zonder kleur, maar het resultaat valt me niet tegen, ondanks de onvolkomenheden die er in zitten..
Daarna met de abstracte roos aan de gang. Hoe doe je dat en wat is abstract eigenlijk? Mag het nog herkenbaar zijn, of is er een andere definitie voor? Mijn besluit is een ontwerp te maken met vlakken en lijnen, waarin de oorspronkelijke roos mijn houvast is, een deel van de lijnen uit mijn zwart/wit quilt terugkomen en voor de rest het niet op een roos te laten lijken.
Een vel architectenpapier leg ik bovenop de zwart/wit quilt en ik volg alle lijnen en geef de zwarte vlakken aan. Deze tekening kan ik gebruiken voor nummer drie uit de serie. Vervolgens pak ik een nieuw vel papier en leg dat op de zojuist gemaakte tekening. Zoekend naar karakteristieke lijnen, vorm ik mijn patroon voor het abstracte werk.
Van quiltvriendin
Marjo kreeg ik toen ze op bezoek kwam een aantal lappen organza, met een heel fijn ingeweven ruitje. Twee tinten oranje/roze, die ik goed kan gebruiken voor de complementaire kleur die hier toegevoegd gaat worden. Samen met heel dunne, rode organza, begin ik hier met de kleuropbouw. Net als bij de vorige quilt start ik met een witte lap en begin mijn patroon in kleur uit te werken. Een deel van het werk wil ik wit houden, dus begin ik met twee driehoeken die ik over elkaar laat vallen en waarmee ik direct drie kleuren creëer.
Nu knip ik stukje voor stukje het patroon op en bepaal welke kleur waar moet komen. Alle onderdelen worden eerst met vliesofix op hun plek gezet.
Voor ik ga quilten nu eerst de batting en achterkant op z'n plek, het zal me niet weer gebeuren dat alles gaat plooien. En kleuren garen uitzoeken die ik kan gebruiken.
Allereerst begin ik met zwart de contourlijnen te naaien. Dat geeft houvast. De zwarte vlakken in het midden maak ik van diverse laagjes tule en organza op elkaar en dan doorstikken.
Nu zijn de 'bladeren' aan de beurt, die wil ik met threadpainting helemaal vol naaien, en zo, dat ze ook echt verschillende kleuren krijgen.
Alle andere vlakken moeten ook ingevuld worden, maar niet op dezelfde manier vind ik. Wat maak ik het mezelf weer moeilijk met zoveel vlakjes en zwarte lijnen. Uiteindelijk besluit ik met de ronding van de roos mee te naaien, Lijntjes dus en allemaal uit de vrije hand op de naaimachine.
Een heel werk, en af en toe raak ik toch echt de zwarte lijn met het gekleurde garen. Gelukkig bestaan er watervaste zwarte stiften, altijd handig en heel effectief om dit soort zaken mee op te lossen. Als de hele quilt gevuld is, heb ik het idee dat ik nog iets mis. met zwart garen geef ik nog wat schaduw aan.
Abstract is klaar en het is ook abstract. Het beeld is sterk en door het gebruik van organza en garen heb ik een breed kleurpalet kunnen maken, waar het zwart/wit effect ook nog in terug te vinden is.
Quilt nummer drie worden complementaire kleuren. Het idee is om dezelfde roos te maken als bij de zwart/witte uitvoering en dan de roos in rood tinten en de omgeving in groenen. De overgetrokken tekening die ik eerder gemaakt had is mijn leidraad. Het zijn nu wel veel meer deeltjes die op de witte ondergrond terecht moeten komen. Allereerst strijk ik vliesofix op de witte katoenen lap, met het idee dat ik alles dan gelijk vast kan zetten. Al snel ontdek ik dat dit niet helemaal gaat zoals ik wil. De organza waar ik mee begin had ik beter zelf van vliesofix kunnen voorzien, dat had het knippen een stuk eenvoudiger gemaakt. En architectenpapier blijkt geen bakpapier te zijn en plakt dus onmiddellijk helemaal vast aan de ondergrond..... al doende leert men dus. Ook de plaatsing van alle onderdelen vraagt om denkwerk. Uiteindelijk wil ik wel een gelijkenis maken met de eerste quilt.
Eerst de buitenste bladeren van de roos maar, dan is de omgeving mijn houvast. op alle lijnen zet ik merktekens en de stukjes nummer ik. Hup, aan het werk.
Al snel blijkt dat ik niet genoeg heb aan mijn drie tinten organza. Dus komen er stukjes zelf geverfde zijde en katoen bij en zelfs wat commerciële stof.
Er begint vorm in te komen. Als alle stukjes erop geplakt zijn, ontdek ik het volgende probleem. Hoe kan ik nu de juiste lijnen naaien? Ik besluit om de dunne, rode organza over mijn werk te leggen. zo breng ik het geheel iets meer bij elkaar, en ik kan er lijnen op tekenen, die ik met de naaimachine kan volgen. Mijn tekening heb ik inmiddels kapot geknipt, dus dat wordt overtrekken van de zwart/witte quilt, op hoop van zegen dat ik er niet op knoei met watervaste zwarte stift. Gelukkig gaat het goed, maar als ik de organza op mijn roos leg, zie ik de lijnen niet meer. Een nieuwe lap rode organza geknipt en op de roos gepeld.
De organza met de lijntekening in spiegelbeeld op de achterkant gespeld, probleem opgelost en nu kan ik de zwarte lijnen stikken, opnieuw met free motion op de naaimachine.
Het zit. De overtollige organza knip ik rondom de roos weg en dan is de buitenkant aan de beurt. De groene organza die ik heb blijkt nu toch meer blauw te zijn, dus alle groen in katoen en zijde die ik kan vinden opgezocht, een commercieel batik lapje erbij en het nummeren en knippen gaat weer beginnen.
Uiteindelijk is de hele lap gevuld en kan ik beginnen met het quilten. Batting en achterkant eronder en dan eerst alle contourlijnen weer volgen.
Ook hier weer een mooie achterkant.....
Veel naaiwerk in veel kleuren komt er aan te pas. Threadsketching zullen we het noemen, ik naai niet alles vol. Details breng ik wel aan, hier een paar detailfoto's.
En dit is het eindresultaat. Ik heb ontzettend veel geleerd van het maken van deze serie, het met veel plezier gedaan, en ook het totaalbeeld spreekt me aan. Als ik ooit nog eens zin heb en helemaal niets te doen, hahaha, ga de eerste nog een keer maken, maar dan zonder de plooien en bobbels. Of ik maak in dezelfde techniek nog een heel nieuw werk. Voor nu is dit het.
