Natuurlijk had ik een kistje spullen, resten stof, garens, batting en mijn naaimachine buiten de opslag gehouden. Er moest natuurlijk ook gewerkt worden voor de Fifteen by Fifteen serie, twee stukken waren al klaar, drie moesten er nog gemaakt worden. De komende dagen wil ik daar blogs over schrijven, nu alleen nog een foto overzicht van mijn expositie in Rijswijk, beter laat dan nooit zeggen ze dan. Het was een geweldige ervaring om mijn tassen zo te zien hangen en alle enthousiaste reacties te krijgen. Veel leuke ontmoetingen, met oude en nieuwe bekenden, inspirerend.
maandag 30 oktober 2017
De stilte doorbreken
Wat is het lang stil geweest op mijn blog en wat is er een hoop gebeurd en veranderd. Op weg naar Nederland afgelopen maart, voor de expositie met mijn tassen in Rijswijk, wisten we al dat dit een bijzondere en bewogen periode zou worden. We stonden namelijk op het punt om de beslissing te nemen, terug te verhuizen naar Nederland. Op 15 maart werd volledig onverwachts onze huur opgezegd, de zoon van de eigenaresse van het huis ging scheiden en had ons huis nodig. Binnen drie maanden moesten wij eruit. Dat zou een verhuizing naar een vierde adres in Noorwegen in acht jaar worden, met het risico er zomaar weer uitgezet te worden. Daar hadden we geen zin meer in. Een WhatsApp bericht met de vraag of iemand woonruimte in Nederland wist, leverde een aantal reacties op, waaronder deze: 'Toeval bestaat niet', van Yvonne en Wim, goede vrienden van ons. Zij hebben een mooie B&B in Koudum in Friesland, waar wij op onze reizen naar Nederland graag vertoeven. Op het moment dat onze app binnenkwam, bespraken zij de plannen om te stoppen met de B&B, het huis voor dubbele bewoning geschikt te maken en dan het voorhuis te verhuren. Of we interesse hadden, dan konden we het er over hebben als we in Nederland waren en bij hun verbleven, eind maart. We hebben het erover gehad, veel besproken en besloten in Koudum te gaan wonen. Een hectische tijd volgde. Alles uitzoeken en inpakken, lijsten maken voor de douane, het hele atelier in dozen stoppen, die, dat wisten we al, voorlopig in de opslag zouden gaan, omdat er eerst veel geregeld en verbouwd moest worden, voor we op onze definitieve plek konden settelen. Op weg naar Nederland was ik gevallen en had beide enkelbanden in mijn linkervoet gescheurd, inpakken op krukken is een sport op zich. En nu is het eind oktober, zitten we sinds begin juni al in Koudum en sinds drie weken op onze definitieve plek. Wat heerlijk om alle spullen weer uit te pakken, weer goed te kunnen lopen en het atelier weer in te richten. Klaar is het nog niet, maar het vordert.
Natuurlijk had ik een kistje spullen, resten stof, garens, batting en mijn naaimachine buiten de opslag gehouden. Er moest natuurlijk ook gewerkt worden voor de Fifteen by Fifteen serie, twee stukken waren al klaar, drie moesten er nog gemaakt worden. De komende dagen wil ik daar blogs over schrijven, nu alleen nog een foto overzicht van mijn expositie in Rijswijk, beter laat dan nooit zeggen ze dan. Het was een geweldige ervaring om mijn tassen zo te zien hangen en alle enthousiaste reacties te krijgen. Veel leuke ontmoetingen, met oude en nieuwe bekenden, inspirerend.
Natuurlijk had ik een kistje spullen, resten stof, garens, batting en mijn naaimachine buiten de opslag gehouden. Er moest natuurlijk ook gewerkt worden voor de Fifteen by Fifteen serie, twee stukken waren al klaar, drie moesten er nog gemaakt worden. De komende dagen wil ik daar blogs over schrijven, nu alleen nog een foto overzicht van mijn expositie in Rijswijk, beter laat dan nooit zeggen ze dan. Het was een geweldige ervaring om mijn tassen zo te zien hangen en alle enthousiaste reacties te krijgen. Veel leuke ontmoetingen, met oude en nieuwe bekenden, inspirerend.
Abonneren op:
Posts (Atom)